Ο σοφός λαός θα τα έλεγε “περσινά, ξινά σταφύλια” και θα προχωρούσε παρακάτω.
Αλλά εμείς, όχι! Δεν τα πετάξαμε. Δεν τα ξεχάσαμε. Τα πήραμε, τα πατήσαμε, τα στίψαμε, τα δακρύσαμε – και τους δώσαμε μια δεύτερη ευκαιρία. Ένα χρόνο μετά, εκεί που δεν το περίμενε κανείς, εμφανίστηκε το απόλυτο αποτέλεσμα:
Φετινό.
Δυνατό.
Καθαρό.
Γ@ματο τσίπουρο.
Γιατί στη ζωή – όπως και στο τσίπουρο – σημασία δεν έχει από πού ξεκινάς, αλλά πού (και με πόσες στροφές) καταλήγεις.
Φόρα το μπλουζάκι, κούνα το ποτήρι και πες το με περηφάνια:
“Περσινά ξινά σταφύλια, φετινό γ@ματο τσίπουρο!”
